ATTUARII

ATTUARII

German. populi Velleius l. 2. c. 105. Forsan Chattuarii, vel Cassuarii, inter Chattos, Bructeros et Cheruscos, secundum Mich. Ant. Baudrand. in Lexico Geogr. Eorum regio, vetus patria eorum, qui in Galliam translati trans Rhenum in Germania, Attuaria et corrupte Atoaria, adhuc sub Ludovico Pio, dicta, ab illo inter Toringiam ac Saxoniam ponitur. Et Haterch, vulgo Halteren, oppid. hodieque ad Lupiam. In divisione regni Lotharii A. C. 870. facta, in Germania II. inter Bataviam et Mosanum pagum Attuariae collocantur, etc. i. e. in Gerlria hodie ad fluv. Nersam, Neritium Cluverio, vulgo Neers. Sic duplices erunt Attuarii, Cisrhenani ad Nersam, prope Bataviam, et Transrhenani:

quorum utri a Danis, Gesta Franc. c. 19. et Saxonibus, A. C. 715. devastati sint, in incerto. Aliae sunt in finibus Lingonum Attuariae, quae, Comitatus nomine, in Burgundia, inter Comitatum Cabillonensem ac Lingonicum ponuntur, in Annal. Bertinianis, A. C. 839. Unde Hugo, Attoariorum Comes, in Chronico S. Benigni, ante Ann. 600. composito, etc. Videtur iacuisle hic pagus ad Vincennam, Tilam ac Ararim flumina: proximus Olcarensi et Tornodorensi ac Lingonico, in cuius finibus monasterium Besvense. Hi autem Attuarii Francica gens, Ammiano, 1. 20. capti et translati a Constantino Chloro Caes. in partem pagi Lingonici, nomen ei pagi Attuariorum videntur dedisse. Hadr. Vales. Notit. Gall.